Barselona’da 2. günümüz Montjuic ve El Raval’da geçti. Önce Montjuic ardından da El Raval yaptık.

Aynı sırayla da size anlatacağım, buyrun;

MONTJUIC;

Montjuic, Barselona’da dikkat çeken oldukça geniş, seyirlik bir tepe, henüz daha şehre inmeden önce uçaktan bile özellikle dolambaçlı yollarıyla hemen fark edeceksiniz, konum olarak da şehrin merkezinde sayılabilir.

Montjuic ismini üzerinde kurulu bulunduğu eski Yahudi mezarlığından almış, kelime anlamı da “Yahudilerin Dağı”.

Bugün Barselona’yı Barselona yapan mihenk taşlarından biri 1992 Barselona Olimpiyatları olmuş. Çünkü; 1992 Olimpiyatlarından önce gerçekleştirilen yenileme işlemleri daha önce bitkin, yaşlı olan bu şehri kendine güvenen, parlak bir dünya şehri haline çevirmiş. Hatta sahildeki harabeler değiştirilmiş, şehir canlanmış, “Barselona denize açıktır (Barcelona oberta al mar)” sloganı da bu şekilde ortaya çıkmış.

Barselona’yı baştan yaratan 1992 Olimpiyatları Montjuic için de çok faydalı olmuş. 1992’den evvel uluslararası sergi yeri olan Montjuic, 1992’de Barselona Olimpiyatlarının merkezi olarak konumlanmış.

Bugünlerde olimpiyatlar esnasında kullanılan spor tesislerinin yanı sıra parklar, müzeler, galerilere de ev sahipliği yapar olmuş Montjuic.

Montjuic’e nasıl gidilir?

Plaça d’Espanya’dan yürüyerek ya da teleferikle çıkabilirsiniz.

Biz ise Montjuic’e kaldığımız yer olan La Rambla’dan yürüyerek çıktık.

Öncelikle şu konuya açıklık getireyim biz Barselona’da çok yürüdük kardeş 🙂 Durmadık yürüdük, kullandığımız metro sayısı da bu yüzden 10’u geçmedi 🙂 La Rambla’dan Montjuic’e yürümek de ayrıca bi zordu, açıkçası geçtiğimiz otobüs duraklarında beklesek mi beklemesek mi diye çok ikilemde kaldık ama binmedik yürüdük. Yokuş yukarı doğru tırmandığınız Montjuic’e giderken siz otobüse binseniz bence daha rahat edersiniz 🙂 bir de füniküler (teleferik) seçeneğiniz var ki, bizim bulunduğumuz yerden (La Rambla’dan) binebilmek için biraz yol gitmeniz ve eurocuklar vermeniz gerekiyor 🙂

Sonuç olarak bizim için Montjuic yolculuğu yürümekle başladı ve böyle devam etti, ta en tepeye (Montjuic kalesine) kadar yürüdük. Bizim ilk hedefimiz Montjuic kalesiydi, yolda parklar ve manzaralarla karşılaştık, buralarda molalar verdik.

Biraz merdiven, biraz yokuş çıktıktan sonra ilk olarak Hotel Miramar ile tanıştık;

Hotel Miramar’ın etrafı parklı, yürüyüş alanı ile çevriliydi.

Hotel Miramar’ın bulunduğu yerden Montjuic’in tepesine doğru giden bir füniküler vardı, biz biraz erkence bir vakitte oradaydık henüz açılmamıştı, yanlış hatırlamıyorsam saat 11’de sefere başlıyordu, bu yüzden binemedik. Bundan sonra da fünikülerin izine rastladığımızda artık çok geçti, zaten kalenin dibine kadar gelmiştik.

Biz biraz Hotel Miramar etrafında dolandıktan sonra yolumuza tırmanarak devam ettik.

İşte Hotel Miramar’ın etrafı;

Burası da Hotel Miramar’ın hemen yanındaki park

Buralardan birkaç fotoğraf aldıktan sonra yolumuza devam ettik, daha kaleye çıkacaktık ne de olsa. Yolda giderken “Jardin De Joan Brossa” isimli bir parktan geçtik ancak durmadık, belki siz denemek isteyebilirsiniz.

Biraz daha ilerledikten sonra meydan gibi bir yere çıktık;

Bu meydanında hemen solunda gizli ve güzel bir park yakaladık. Manzara tabi muazzam;

Parkın kendisi de oldukça güzeldi;

Fakat bizim kale için daha yolumuz vardı;

Yazarken kolay tabi ama siz bir de çıkarken görün, çok yorulduk, yukarı çıkmak meşakatli oldu, tabi içimizde kaleden çok kalıntılarını görme korkusu -Nice’de bunu yaşamıştık :)-;

Fünikülerin de bizi izlediğini fark ettik;

Montjuic Kalesi (Castell de Montjuic);

Vee biraz daha yürüdükten sonra kale göründü;

Efendim şöyle söyleyeyim kaleye giriş ücreti 30 yaş üstü insanlar için 5 euro, eğer ki sizin de benim gibi 30’unuza daha birkaç gününüz var ise sizin için 3 euro idi 🙂 Taner bu işe çok bozuldu, vay benim de şurda 5-6 günüm kalmış da vay benimki de aslında 5 euroymuş da bi sürrü attı tuttu, ama ne oldu, gösterdim pasaportumu bilet satan ablaya benden 3 euro aldı, bu kadar basit 🙂 teferruata gerek yok.

Kısaca biz Taner için 5 euro, benim için 3 euro vererek girdik kaleye 🙂 Hadi siz de gelin;

Önce kale hakkında biraz bilgi;

Montjuic kalesi 17. yy’dan kalmaymış, bu kale aslında karanlık bir tarihe sahipmiş, iç savaş sırasında hapishane, infaz ve işkence merkezi olarak kullanılmış, ayrıca 19.yy’da sivil halk bu kaleden bomba yağmuruna tutulmuş. Bir dönem askeri müzeye ev sahipliği yaparken şimdilerde Barış Çalışmaları Merkezi’ne çevrilmiş.

Şimdi kaleye giriş yapalım;

Kaleye girdik ne görelim, okçular iş başında 🙂

Söylemiştim kaleye çıkarken içimizde Nice’de gördüğümüz kale kalıntılarını görme korkusu vardı, bu durum videolara da yansıdı gördünüz. Taner kaleye çıktıktan sonra da bu konudaki duygu ve düşüncelerimi merak etmiş olmalı ki kamerayla çıkageldi 🙂

Videodan sonra kalede turlamaya devam ettik;

Bu alt kısımda kalenin ve şehrin tarihi ile alakalı resimler, videolar ve kale kalıntıları vardı, biz bi uğradık buralara, belki siz de uğramak istersiniz..

Kaleden ayrılmadan önce 360 derecelik bir tur da sizin için attık;

Bilmem haberdar mısınız ama “Hang” diye bir müzik aleti var, ilk 2000 yılında İsviçre’de üretilmiş. Çelikten oluşan bu çalgı, kucağa yerleştirilip el ve parmaklar ile çalınıyor.

Biz yurt dışı seyahatlerimiz esnasında sokak sanatçılardan dinledik bir kaç kere. İnanılmaz bir ses çıkıyor bu müzik aletinden, hoş bir dingilik, rahatlık veriyor insana, oturun dinleyin, hiç sıkılmazsınız.

Biz kaleden çıkarken Hang çalan sanatçılara rastladık, sizin için de çektik getirdik görüntülerini;

Bu arada dönerken bari yorulmayalım fünikülere binelim dedik, fark ettik füniküler çok kısa bir mesafe gidiyor ve buna rağmen sizden 7,80 euro istiyor. Ben zaten yüksekten çok haz etmeyen bir insan olduğumdan hiç o topa girmeden uslu uslu otobüsümüzü bekledik. Tam da fünikülerin olduğu yere Espanya meydanına giden bir otobüs geliyormuş, kısa bir süre bekledikten sonra aldığımız 10’lu bilet ile (T10) otobüsümüze bindik.

Bundan sonraki durağımız Poble Espanyol idi, Espanya meydanına doğru giderken buraya varmadan aynı isimli durakta indik, tam da önüydü, hiç yürümedik.

Poble Espanyol;

Poble Espanyol yapay bir İspanyol Köyü, 1929 Uluslararası Sergi için ülkenin küçük bir turu olarak düşünülmüş, bu amaçla inşa edilmiş, sonra da turist merkezi haline gelmiş.

Poble Espanyol’a doğal ölçülerinden daha küçük olacak şekilde 117 kopya ünlü veya özel bina yapmışlar, bu binaların yanına hediyelik eşya dükkanları, kafeler, restaurantlar eklemişler.

Bu arada giriş biletinizi kapıdan aldığınız vakit 12 euro ödüyorsunuz, size az önce bahsettiğim 7,80 euro olan fünikülerde 3 euro indirim sağlayan bir de indirim kartına sahip oluyorsunuz. Bileti internetten alırsanız da 9 euro ödüyorsunuz.

Şimdi gelelim Poble Espanyol’dan görüntülere;

Büyük bir meydanla karşılaşıyorsunuz, biz bu meydanda şımarıyoruz biraz;

Sonra mı da dalın gitsin sokaklarına..

Tam fotoğraflık merdivenler, balkonlar

Etrafındaki Manastır;

Manastır’ın güzel etrafı;

Biraz Manastır yaptıktan sonra dönüyoruz köyümüze ve dar sokaklarına;

Mümkün değil arkadaş..

Buralarda yemek seçenekleri de var, yemek yiyebilirsiniz, hatta keyif bile yapabilirsiniz zira meydanda bir kafede türk kahvesi satıyorlar, mekanda çalışan bir de Türk var 🙂

Ve Poble Espanyol işte bu kadar..

Söylemiştim bizim işimiz yürümek, bu sefer Poble Espanyol’dan çıktık ve yeniden başladık yürümeye, istikamet Plaça d’Espanya..

Plaça d’Espanya;

Plaça Espanya büyükçe bir meydan, bir trafik kavşağı aynı zamanda, meydanın tam da ortasında İspanya’nın 3 büyük nehrini temsil eden bir anıt bulunuyor. Bu meydanın bir köşesinde eskiden boğa güreşlerinin yapıldığı, eski arena yine aynı isimle bir alışveriş merkezi olarak yer alıyor.

Arena’nın kenarında gördüğünüz demirden sütun Arena’nın en tepesine çıkmak için turist kazıklamaca yöntemiyle kullanılıyor. Bu sütunu kullanarak Arena’nın en tepesine çıkmak ve manzarayı seyretmek isterseniz para vermeniz gerekiyor, fiyatı yanlış bilmiyorsam 1 euro kadar. Fakat Arena’nın içinden yürüyen merdivenlerle en tepeye ücretsiz çıkabiliyorsunuz, bu yolu tercih etmenizi öneririm. Arena’nın içini de şööle bi dolaşmış olursunuz.

Meydanın arkasında ise ardı ardına birçok yürüyen merdivenle ulaştığınız Katalonya Ulusal Resim Müzesi (MNAC) konumlanmış vaziyette.

Sütunları ardımızda bırakıyoruz…

Buranın en önemli olaylarından biri akşamları ışıklı, müzikli su gösterilerinin yapıldığı La Font Magica, maalesef bizim görme imkanımız olmadı ancak yaptığım araştırmalarda çok janjanlı bir tablo ile karşılaştım, imkanınız olur ise görmenizi tavsiye ederim. Çeşmenin gösterileri yaz ve kış aylarında günler ve saatler olarak farklılık gösteriyor. Şu kadarını söyleyebilirim ki; kış aylarında gösteri akşam 7’de başlıyor, pazartesi ve salı günleri yapılmıyor. Yaz aylarında ise akşam 21:30’da gösteri başlıyor.

Bir de burası bölge Sant Antoni bölgesi olarak geçiyor ve meraklısı için Sant Antoni Pazarı’nın da burada olduğunu söylemek isterim. Sant Antoni açık pazarı, La Boqueria’ya benziyor, fakat daha büyük ve turistsiz hali 🙂 ayrıca her pazar saat 08:30-14:30 arasında binanın dışında kitap ve madeni para pazarı da kuruluyor.

Efendim bizden Montjuic ve El Raval bilgileri ve görüntüleri bu kadar, buralar oldukça geniş ve güzel mekanlar, eminim gezdikçe, kazdıkça daha nice güzel yerler bulunur, gezmek ve bunları da bulmak sizlere düşüyor, yeni bir şeyler bulursanız bana da haber verirsiniz artık 🙂

Şimdilik hoşçakalın, biz bundan sonra L’Eixample ve Gracia‘da olacağız..